مقایسه کارایی هوا و ماده حاجب جهت انجام عمل پرکوتانئوس نفرولیتوتریپسی

چکیده زمینه و هدف: دسترسی به سیستم لگنچه و کلیه‌ها اولین مرحله در مداخلات پوستی، مانند نفرولیتوتومی پوستی(PCNL) و اندوپیلوتومی می‌باشد که معمولاً با استفاده از تزریق هوا یا ماده حاجب به سیستم لگنچه و کالیس‌ها تحت هدایت فلوروسکوپی حاصل می‌شود. هدف این مطالعه مقایسه کارآیی و عوارض جانبی پیلوگرام هوای اتاق و پیلوگرام ماده حاجب در عمل PCNL بود. روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی100 بیمار بزرگ‌تر از 18 سال مبتلا به سنگ کلیه و ابتدای حالب فوقانی که کاندید عمل PCNL بودند، به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شد. در تمام بیماران تحت بی‌حسی نخاعی در پوزیشن سوپاین یک کاتتر حالبی F5 کار گذاشته و بیماران به پوزیشن پرون برگردانده شدند. در گروه کنترل جهت نمایاندن لگنچه و کالیس‌ها 40-15 میلی‌لیتر ماده حاجب از طریق کاتتر تحت هدایت فلوروسکوپی تزریق شد، در گروه مداخله 40-15 میلی‌لیتر هوای اتاق به روش مشابه تزریق شد. سپس PCNL به روش استاندارد در تمام بیماران انجام شد. خصوصیات دموگرافیک و متغیر‌های حین و بعد از عمل مانند؛ مدت زمان دسترسی به سیستم، زمان رادیاسیون، هیپوکسی و عوارض قابی عروقی و ریوی در دو گروه با هم مقایسه شدند. داده ها با آمار توصیفی شامل؛ فراوانی، میانگین و انحراف معیار و آزمون تی دانشجویی تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: سن، جنس و میانگین اندازه سنگ در دو گروه مشابه بود. مدت زمان دسترسی به سیستم در گروه کنترل62/1±96/7 دقیقه و در گروه مداخله 44/1±34/7 دقیقه بود (04/0p=). زمان رادیاسیون در گروه کنترل 3/0±06/1 دقیقه و در گروه مداخله 24/0±95/0 دقیقه بود (04/0p=). هیپوکسی و عوارض قلبی عروقی و ریوی در دو گروه وجود نداشت. نتیجه‌گیری: استفاده از هوای اتاق جهت نمایاندن لگنچه و کالیس‌ها در PCNL امکان‌پذیر، بی‌خطر و مؤثر بوده، مدت زمان رادیاسیون و مدت زمان دسترسی به سیستم را کمتر کرده و هیچ‌گونه هزینه‌ای ندارد و می‌تواند یک جایگزین خوب برای پیلوگرام ماده حاجب شود. واژه‌های کلیدی: پیلوگرام هوا، پیلوگرام ماده حاجب، پرکوتانئوس نفرولیتوتریپسی